Can Tho

lieve allemaal,

na mijn eerste weekend ben ik al met de rest van het huis naar de Floating Market geweest, de toeristentrek van CanTho. Het is namelijk de grootste van de hele Mekong. In alle vroegte gingen we op de fiets naar de haven, waar onze gids op ons stond te wachten. In een longboat voeren we de rivier op, tussen de geankerde vrachtboten die vol lagen met ananassen, watermeloenen, allerlei soorten groenten etc. We zijn nog even gestopt bij een ananas boot en zijn vervolgens door gevaren naar de fruittuinen. Heel chill over de rivier tussen wat rimboe-dorpjes. de fruittuinen zelf zegt al genoeg; er groeien daar heel veel soorten fruit. Na dat te hebben geproefd gingen we weer op de weg terug.

Ook ben ik ondertussen al een paar keer naar een karaoke club geweest! Karaoke is heel populair hier, dus wij doen gewoon mee. Samen met een paar Vietnameze studenten hebben we het zangtalent getest.
Gisteravond ben ik er nog heen geweest met een paar huisgenootjes, reuze gezellig!

Laatst werden we getipt voor een optreden dat een paar blokken verderop aan de gang was. Daar aangekomen bleek het een travestieten zang/bingo show te zijn. Iedereen zat op plastic stoeltjes, peuterspeelzaal formaat, op een platgewalst landbouw gebied in opperste concentratie bij het bingo gedeelte. Haha het was wel mooi! Helaas niet in de prijzen gevallen...

Afgelopen weken, 4 inmiddels alweer, ben ik naar de verschillende projecten geweest.
Drie keer in de week ga ik naar Thien An, een weeshuis waar ik Engelse les geef aan 7 kinderen van ongeveer 12 jaar oud. Het lesgeven heb ik eerst een beetje afgekeken bij Lily, maar nu doe ik het in mijn eentje en het gaat best goed! Er hangt daar een heel leuk sfeertje en na de les is er een speeluur, waarin ik spelletjes speel met vooral de jongere kinderen die daar ook wonen.

Op dindag- en woensdagmiddag ga ik altijd naar The City Orphanage. Daar is het puur aandacht geven aan de kinderen doormiddel van speelgoed en liedjes te zingen. Ook helpen we met het eten geven aan de kinderen, wat soms knap lastig is en je niet altijd bespaard blijft als de rijst weer uitgesproeid wordt. Ik vind het niet altijd gemakkelijk daar. Het omgaan met zwaar gehandicapte kinderen heb ik nergens geleerd en dat is soms wel lastig.
Laast was het wel heel leuk! Toen hadden we met het huis een groot opblaaszwembad gekocht en dat meegenomen daar naartoe. De kinderen vonden het echt geweldig en gingen helemaal los in het water! Het staat voor deze week weer op de planning.

Vorige week hadden we een uitje met een groep kinderen van The City Orphanage die wel een beperking hebben, maar wel zelf kunnen lopen. We gingen met hen naar een soort vakantiepark met een zwembad, een grote krokodillenvijver en een varkensrace. Ze hadden echt plezier en dat was mooi om te zien!

Voorderest ga ik ook nog twee keer per week naar het ziekenhuis. Het is daar altijd wel gezellig met de Vietnameze vrouwen. Zij zijn daar ook vrijwillig en zorgen voor het eten. Ik help ze met het hakken van de groentes en het uitdelen van de rijst. Ze proppen altijd van alles in mijn mond en blijven maar naar mij lachen, vooral als ik wat Vietnamees probeer te praten haha. Ik geef daar ook nog een uurtje Engelse les aan studenten en twee oude mannen. We eten daar ook altijd samen, heel gezellig en heel lekker!

Ook ga ik eenmaal per week naar de Pagoda. Een groot gekkenhuis met rondrennende, bijtende, knijpende kinderen die op de vloer plassen en poepen. Een grote chaos dus, maar ik moet er vaak wel om lachen. Laatst had er een op mijn broek geplast(!) en vervolgens liep ze weg en liet ze een heel spoor van plas na, terwijl er een ander kindje wijdbeens boven dr poep stond en in het rond zat te kijken haha. Ze worden daar zonder enige structuur groot gebracht en vaak ook met de nodige klappen. Ze willen allemaal aandacht van je en heb je er 1 in de lucht gegooid dan willen ze allemaal en hangen ze als aapjes aan je benen. Je komt altijd gesloopt thuis.

Als laatste ga ik ook nog op woensdagochtend naar Nhat Tan. Een Massagesalon waar blinden mensen werken. Ik geef samen met een ander meisje uit mijn huis daar Engelse les. Gelukkig zit er een Vietnameze student bij, die het grotendeels vertaald, want het gaat nog best moeizaam. We oefenen vooral standaard gesprekjes en nemen vaak dingen mee van thuis om te voelen en het te verduidelijken. Bijvoorbeeld een hele set boerderijdieren oid.

Nou dat was het wel weer!

Vandaag is het een gezamelijke vrije dag en het plan is dat we gaan zwemmen. Alleen het regenseizoen is begonnen en de wolken hangen er wat onheilspellend bij...

Tot snel! (4 weken nog maar..)

x